....Habang daan ay nagkakasiyahan ang magkakaibigan, nagtatawanan, kantahan at kwentuhang walang humpay habang ang kambal na nakaupo sa likuran ni Andrei ay halos tumatalbog papalayo ang puso sa kaba!
Pahapon na nang sumapit sila sa bungad ng Barangay Tagbakin na pupuntahan nila. Maya-maya pa'y nakaratin na sila sa bahay-bakasyunan ng kamag-anak at ninuno ng kambal....
Myka: Manang Ason, Manang Ason!!
Manang Ason: Aba, Dýos ko, ang mga bata!!
Benito, anak, ang mga kababata mo nagsidatingan!
Lyka: Magandang hapon po, Manag Ason!
Manang Ason: Magandang hapon din sa'nyo! Sige't magsipasok kayo!
Napasugod ata kayo, bakit walang pasabi man laáng?
Myka: Nagdisisyon po kasi ang Mamang na dito namin idaos ni Lyka ang aming ika-labing walong kaarawan.
Manang Ason: Ha, pero, diba?
Lyka: Hayan na po natin, bahala na!
Benito: Myka, Lyka? Sino ba sa inyo si Lyka-laki-mata!! Hahaha...
Lyka: Ikaw talaga Ben-tot! Kumusta ka naman?
Benito: Eto, wala paring asenso! Syanga pala, si Caloy, tanda nyo pa ba?!
Myka: Hahahaha.... Teka, siya yung batang uhugin sa puno ng mangga tuwing bakasyon!
Caloy: Hindi naman! Noon pa yun, kalimutan na natin un...
....at lahat at nagkatawanan.....
Lyka: Anak ka ni aling Maring, tama ba?
Kumusta na siya?
Caloy: Patay na ang inang
Lyka: Ha?! Ikinalulungkot ko, pasensya na!
Caloy: Ok laang, noong isang taon pa naman! Magbababang luksa nga sa a-trese.
Myka: Ha?! Lyks, diba noon yung....
....siniko ni Lyka si Myka at binulungang, "shhh... 'wag kang maingay!"
Lyka: Bakit Caloy, ano'ng nangyare?
Caloy: Atake sa puso, hindi naagapan. Alam mo naman dito, napakalayo natin sa ospital.
Manang Ason: Ay mamaya na ang kwentuhan, tulungan nyo na silang maipasok ang gamit nila. Hala dali't siguradong pagod na pagod sila sa byahe! May bukas pa naman.
Benito anak, sabihin mo sa ate mo, magluto at dumating na sila.
Benito: Opo, Inay!
Myka: Mamang Ason, asan nga po pala si ate Benilda?
Manang Ason: Nasa likuran la'ng, naglilinis ng bakuran! Pasok na kayo at magpahinga!
Mau: Chelly, parang may kakaiba ngayon sa bahay na ito! Mayroon akong ibang nararamdaman, di ko maipaliwanag! (pabulong na sambit sa kaibigan...)
Chelly: Pagod at puyat laang yan!
Mau: Ay naku, tumigil ka ha! Magkasama tayo kagabi, 7:00 pm palang tulog na tayo!
Chelly: Naku, wag mo nalang pansinin yaang....
Mau: Bahala ka, pero talagang iba'ng pakiramdam ko!
Chelly: Hmmpp... pwede tigilan mo na yan, pati ako inaaning mo eh!
....Matapos kumain ng hapunan, niyaya na ng kambal na matulog muna't pagod lahat sa byahe ngunit sila mismong dalawa ang hindi madalaw ng antok....
Hating-gabi naý gising pa ang kambal...
Myka: Ly, gising ka pa?
Lyka: Gising ka parin, bakit?
Myka: Naalala ko si aling Maring eh, yuong panaginip natin bago tayo mag-birthday last year, tanda mo?
Lyka: Oo nga eh!
Myka....
Myka: Ha?
Lyka: Na-natatakot ako eh!
Myka: Ako rin, parang aya ko nang matulog para di na sumapit ang kaarawan natin, pano kasi kung....
Lyka: Natatakot talaga ako eh! Lalo na sa sinabi ni Mamang tapos yung sinabi ni Caloy...
Pero meron pa kayang posibilidad na hindi totoo?
Myka: Ha?! E-ewan, sana!
Lyka: Pano natin mapapatunayan? Patay na si aling Maring, siya lang ang kasama ni Mamang, siya ang nagpaanak kay Mamang, sa'ting tatlo ni Fyka!
Kaya lang si Fyka ang napagbalingan ng galit ni lolo, inakala niyang solo lang siyang anak kaya siya lang ang kinuhaan ng buhay!
Myka: Kawawa naman si ate Fyka, ano?
Pero, pano natin malalaman? Pano natin haharapin ang....
Lyka: Tanungin kaya natin si Manag Ason?
Myka: Sa palagay mo magsasalita siya? or, may nalalaman siya?
....Gustohin man nilang alamin ang nagyare pero wala silang magawa. Hindi nila alam kung ano ang gagawin kaya pinanghawakan nalang nila ang... "BAHALA NA!"....
Caloy: Magandang umaga ho, Manang Ason!
Manang Ason: Magandang umaga hijo!
Caloy: Gising na po ba ang mga bisita?
Manang Ason: Naku, napagod atang sobra kaya mga tulog pa. Hayaan nyo na muna magpahinga, isang linggo daw naman sila dito kaya mahaba pa ang panahong makipag-kwentuhan.
Mamaya, igala nyo sila duon sa kweba o kaya sa kahit saang lugar na gusto nilang puntahan. Kayo na ni Benito ang bahala na ipasyal sila, napaka bihira nilang pumunta dito kaya inaasahan kong kayo na ang bahala sa kanila.
Caloy: Oho, kami na po ni Benito ang bahala!
....Sa sobrang sarap ng tulog, nagising na ang magkakaibigan ng mga bandang alas-diyes na. Matapos mag-almusal, tulad ng napagkasunduan ni Caloy at Manang Ason, iginala nila ni Benito ang mga bisita. Pumunta sa kwebang pinaglalaruan nila dati....
Myka: Wow, ang tagal na rin nating hindi nakapunta dto. Halos pitong taon na rin ngunit napakaganda parin at wala parig pinagbago.
Lyka: Oo nga! Hindi ko inasahang makakabalik pa ulit ako dito. Madaming alaala!
Benito: Halika kayo, meron akong ipapakita sa inyo.
Natatandaan mo ba itong punong ito? Dito natin binaon ung mga pangarap natin na pangakong tutuparin. Nangako tayo na babalik dito pag-18 na tayo para maalala ang lahat ng mga pangarap natin at pag-25 na para malaman kung natupad natin.
Caloy: Madaya ka naman Benito eh, tanda ko pagka-alis nila Lyka, nahuli kitang hinukay mo iyan at binasa ang mga pangarap nila!
Myka: Ang daya mo naman! Sige nga, hukayin natin, hindi ko na matandaan kung anong isinulat ko diyan. Parang pati yung crush ko sinulat ko diyan na gusto kong mapangasawa! Hahahaha....
Lyka: Yuck, Myka, si Anton! Hahahaha....
Myka: Tanda mo pa pala siya, asan na pala siya ngayon?
Benito: Naku, may-asawa at anak na! Maagap nakapag-asawa kasi nabuntis niya yung taga Maynila na kaibigan ng pinsan niya ng nagbakasyon dito.
Caloy: Wag mo na pagpantasyahan iyun!
....Habang nagku-kwentuhan sila ay naggagala naman at nagpi-picturan ang mga kaibigan nila. Ine-enjoy ang sariwang hangin na kahit katanghalian ay malamig parin ang simoy dahil sa daming puno na sumasayaw at umaayon na galaw ng hangin.
Inuli nila ang lahat ng magagandang lugar na kalapit ng kweba at pagkatapos ay umuwi na rin. Kahit pagod ay sobra naman nilang na-enjoy. Tulad ng bilin ni Manang Ason, umuwi sila ng bahay bago pa mag-takip-silim....
Nang dumating sila ay nakaluto na ng hapunan at nakahanda na sa lamesa. Sariwang gulay na Pinakbet at pritong dalagang-bukid kasama ng halos umuusok pa sa init na puting-puti at kumikintab-kintab na kanin.Takaw pansin din ang dilaw na dilaw na manggang hinog na animoy sobrang tamis lalo na ang kumakatas sa sabaw na pakwang pulang-pula sa pagkaka-gayat.
Madaming nakain ang magkakaibigan at sa pagod at busog ay maagap silang nakatulog.
Lumipas pa ang dalawang araw na normal, walang kakaibang nangyayare maliban sa sayang dulot ng kanilang pagsasama-sama kaya kinumbinsi nalang ng kambal ang sarili nila na tapos na ang paghihiganti, di na sila kasali, at ang lahat ay isa lamang masamang panaginip at sadyang nagkataon lamang.
Huwebes ng umaga, a-dose ng Abril, maagang gumising ang magkakaibigan at napag-pasyahang maligo sa dagat kasama nina Caloy at Benito....
Aimee: Myka, Lyka, anong ihahanda natin? Ano'ng gusto ninyo?
Myka: Tamang pansit at softdrinks tapos tasty, ok na yun!
Lyka: Oo nga, tsaka bukas pa yun, hayaan nalang natin si Mamang magdisisyon at maghanda, nakausap ko siya kanina, bukas daw ng umaga andito na siya.
....Hapon na ng dumating sila sa bahay, pagod ngunit sulit! Inabutan nila sa balkonahe ni Manang Ason, magpapaalam at pupuntahan daw muna ang kanyang anak na si Benilda sa kabilang bahay tutal marami namang tao ngayon....
Manang Ason: Mga anak, ipagpaumanhin ninyo pero nais ko sana munang pumunta sa aking anak na si Benilda, kabuwanan niya kasi at akoý nag-aalala. Dito na laang muna si Benito para makasama ninyo, ikaw ba Caloy? Teka, hindi mo ba pupuntahan ang ate Corazon mo?
Lyka: Sige Manang, salamat po, mag-iingat po kayo!
Caloy: Ay, oo nga pala! Ngayon siya darating, babang-luksa kasi ng Inay bukas. Sige, sasabay na ako kay Manang Ason, tiyak hinahanap na ako ni ate.
Myka: Sige, mag-ingat po kayo!
Manang Ason: Ako nga pala'y nagluto na diyan, kumain na muna kayo bago ako umalis!
Lyka: Kami na po ang bahala dito, kayo po ay magsimula na at nang hindi kayo abutin ng gabi sa daan, malayo-layo rin po ang bahay ng ate Benilda.
Manang Ason: Ay sige, maraming salamat hija!
Lyka: Sige po, ingat po kayo. Caloy, pahatid muna sa Manang ha, ikaw na ang bahala.
Caloy: Sige, walang problema, babalik nalang ako baka bukas na ng hapon.
Benito: Sige tol, salamat!
Pahapon na nang sumapit sila sa bungad ng Barangay Tagbakin na pupuntahan nila. Maya-maya pa'y nakaratin na sila sa bahay-bakasyunan ng kamag-anak at ninuno ng kambal....
Myka: Manang Ason, Manang Ason!!
Manang Ason: Aba, Dýos ko, ang mga bata!!
Benito, anak, ang mga kababata mo nagsidatingan!
Lyka: Magandang hapon po, Manag Ason!
Manang Ason: Magandang hapon din sa'nyo! Sige't magsipasok kayo!
Napasugod ata kayo, bakit walang pasabi man laáng?
Myka: Nagdisisyon po kasi ang Mamang na dito namin idaos ni Lyka ang aming ika-labing walong kaarawan.
Manang Ason: Ha, pero, diba?
Lyka: Hayan na po natin, bahala na!
Benito: Myka, Lyka? Sino ba sa inyo si Lyka-laki-mata!! Hahaha...
Lyka: Ikaw talaga Ben-tot! Kumusta ka naman?
Benito: Eto, wala paring asenso! Syanga pala, si Caloy, tanda nyo pa ba?!
Myka: Hahahaha.... Teka, siya yung batang uhugin sa puno ng mangga tuwing bakasyon!
Caloy: Hindi naman! Noon pa yun, kalimutan na natin un...
....at lahat at nagkatawanan.....
Lyka: Anak ka ni aling Maring, tama ba?
Kumusta na siya?
Caloy: Patay na ang inang
Lyka: Ha?! Ikinalulungkot ko, pasensya na!
Caloy: Ok laang, noong isang taon pa naman! Magbababang luksa nga sa a-trese.
Myka: Ha?! Lyks, diba noon yung....
....siniko ni Lyka si Myka at binulungang, "shhh... 'wag kang maingay!"
Lyka: Bakit Caloy, ano'ng nangyare?
Caloy: Atake sa puso, hindi naagapan. Alam mo naman dito, napakalayo natin sa ospital.
Manang Ason: Ay mamaya na ang kwentuhan, tulungan nyo na silang maipasok ang gamit nila. Hala dali't siguradong pagod na pagod sila sa byahe! May bukas pa naman.
Benito anak, sabihin mo sa ate mo, magluto at dumating na sila.
Benito: Opo, Inay!
Myka: Mamang Ason, asan nga po pala si ate Benilda?
Manang Ason: Nasa likuran la'ng, naglilinis ng bakuran! Pasok na kayo at magpahinga!
Mau: Chelly, parang may kakaiba ngayon sa bahay na ito! Mayroon akong ibang nararamdaman, di ko maipaliwanag! (pabulong na sambit sa kaibigan...)
Chelly: Pagod at puyat laang yan!
Mau: Ay naku, tumigil ka ha! Magkasama tayo kagabi, 7:00 pm palang tulog na tayo!
Chelly: Naku, wag mo nalang pansinin yaang....
Mau: Bahala ka, pero talagang iba'ng pakiramdam ko!
Chelly: Hmmpp... pwede tigilan mo na yan, pati ako inaaning mo eh!
....Matapos kumain ng hapunan, niyaya na ng kambal na matulog muna't pagod lahat sa byahe ngunit sila mismong dalawa ang hindi madalaw ng antok....
Hating-gabi naý gising pa ang kambal...
Myka: Ly, gising ka pa?
Lyka: Gising ka parin, bakit?
Myka: Naalala ko si aling Maring eh, yuong panaginip natin bago tayo mag-birthday last year, tanda mo?
Lyka: Oo nga eh!
Myka....
Myka: Ha?
Lyka: Na-natatakot ako eh!
Myka: Ako rin, parang aya ko nang matulog para di na sumapit ang kaarawan natin, pano kasi kung....
Lyka: Natatakot talaga ako eh! Lalo na sa sinabi ni Mamang tapos yung sinabi ni Caloy...
Pero meron pa kayang posibilidad na hindi totoo?
Myka: Ha?! E-ewan, sana!
Lyka: Pano natin mapapatunayan? Patay na si aling Maring, siya lang ang kasama ni Mamang, siya ang nagpaanak kay Mamang, sa'ting tatlo ni Fyka!
Kaya lang si Fyka ang napagbalingan ng galit ni lolo, inakala niyang solo lang siyang anak kaya siya lang ang kinuhaan ng buhay!
Myka: Kawawa naman si ate Fyka, ano?
Pero, pano natin malalaman? Pano natin haharapin ang....
Lyka: Tanungin kaya natin si Manag Ason?
Myka: Sa palagay mo magsasalita siya? or, may nalalaman siya?
....Gustohin man nilang alamin ang nagyare pero wala silang magawa. Hindi nila alam kung ano ang gagawin kaya pinanghawakan nalang nila ang... "BAHALA NA!"....
Caloy: Magandang umaga ho, Manang Ason!
Manang Ason: Magandang umaga hijo!
Caloy: Gising na po ba ang mga bisita?
Manang Ason: Naku, napagod atang sobra kaya mga tulog pa. Hayaan nyo na muna magpahinga, isang linggo daw naman sila dito kaya mahaba pa ang panahong makipag-kwentuhan.
Mamaya, igala nyo sila duon sa kweba o kaya sa kahit saang lugar na gusto nilang puntahan. Kayo na ni Benito ang bahala na ipasyal sila, napaka bihira nilang pumunta dito kaya inaasahan kong kayo na ang bahala sa kanila.
Caloy: Oho, kami na po ni Benito ang bahala!
....Sa sobrang sarap ng tulog, nagising na ang magkakaibigan ng mga bandang alas-diyes na. Matapos mag-almusal, tulad ng napagkasunduan ni Caloy at Manang Ason, iginala nila ni Benito ang mga bisita. Pumunta sa kwebang pinaglalaruan nila dati....
Myka: Wow, ang tagal na rin nating hindi nakapunta dto. Halos pitong taon na rin ngunit napakaganda parin at wala parig pinagbago.
Lyka: Oo nga! Hindi ko inasahang makakabalik pa ulit ako dito. Madaming alaala!
Benito: Halika kayo, meron akong ipapakita sa inyo.
Natatandaan mo ba itong punong ito? Dito natin binaon ung mga pangarap natin na pangakong tutuparin. Nangako tayo na babalik dito pag-18 na tayo para maalala ang lahat ng mga pangarap natin at pag-25 na para malaman kung natupad natin.
Caloy: Madaya ka naman Benito eh, tanda ko pagka-alis nila Lyka, nahuli kitang hinukay mo iyan at binasa ang mga pangarap nila!
Myka: Ang daya mo naman! Sige nga, hukayin natin, hindi ko na matandaan kung anong isinulat ko diyan. Parang pati yung crush ko sinulat ko diyan na gusto kong mapangasawa! Hahahaha....
Lyka: Yuck, Myka, si Anton! Hahahaha....
Myka: Tanda mo pa pala siya, asan na pala siya ngayon?
Benito: Naku, may-asawa at anak na! Maagap nakapag-asawa kasi nabuntis niya yung taga Maynila na kaibigan ng pinsan niya ng nagbakasyon dito.
Caloy: Wag mo na pagpantasyahan iyun!
....Habang nagku-kwentuhan sila ay naggagala naman at nagpi-picturan ang mga kaibigan nila. Ine-enjoy ang sariwang hangin na kahit katanghalian ay malamig parin ang simoy dahil sa daming puno na sumasayaw at umaayon na galaw ng hangin.
Inuli nila ang lahat ng magagandang lugar na kalapit ng kweba at pagkatapos ay umuwi na rin. Kahit pagod ay sobra naman nilang na-enjoy. Tulad ng bilin ni Manang Ason, umuwi sila ng bahay bago pa mag-takip-silim....
Nang dumating sila ay nakaluto na ng hapunan at nakahanda na sa lamesa. Sariwang gulay na Pinakbet at pritong dalagang-bukid kasama ng halos umuusok pa sa init na puting-puti at kumikintab-kintab na kanin.Takaw pansin din ang dilaw na dilaw na manggang hinog na animoy sobrang tamis lalo na ang kumakatas sa sabaw na pakwang pulang-pula sa pagkaka-gayat.
Madaming nakain ang magkakaibigan at sa pagod at busog ay maagap silang nakatulog.
Lumipas pa ang dalawang araw na normal, walang kakaibang nangyayare maliban sa sayang dulot ng kanilang pagsasama-sama kaya kinumbinsi nalang ng kambal ang sarili nila na tapos na ang paghihiganti, di na sila kasali, at ang lahat ay isa lamang masamang panaginip at sadyang nagkataon lamang.
Huwebes ng umaga, a-dose ng Abril, maagang gumising ang magkakaibigan at napag-pasyahang maligo sa dagat kasama nina Caloy at Benito....
Aimee: Myka, Lyka, anong ihahanda natin? Ano'ng gusto ninyo?
Myka: Tamang pansit at softdrinks tapos tasty, ok na yun!
Lyka: Oo nga, tsaka bukas pa yun, hayaan nalang natin si Mamang magdisisyon at maghanda, nakausap ko siya kanina, bukas daw ng umaga andito na siya.
....Hapon na ng dumating sila sa bahay, pagod ngunit sulit! Inabutan nila sa balkonahe ni Manang Ason, magpapaalam at pupuntahan daw muna ang kanyang anak na si Benilda sa kabilang bahay tutal marami namang tao ngayon....
Manang Ason: Mga anak, ipagpaumanhin ninyo pero nais ko sana munang pumunta sa aking anak na si Benilda, kabuwanan niya kasi at akoý nag-aalala. Dito na laang muna si Benito para makasama ninyo, ikaw ba Caloy? Teka, hindi mo ba pupuntahan ang ate Corazon mo?
Lyka: Sige Manang, salamat po, mag-iingat po kayo!
Caloy: Ay, oo nga pala! Ngayon siya darating, babang-luksa kasi ng Inay bukas. Sige, sasabay na ako kay Manang Ason, tiyak hinahanap na ako ni ate.
Myka: Sige, mag-ingat po kayo!
Manang Ason: Ako nga pala'y nagluto na diyan, kumain na muna kayo bago ako umalis!
Lyka: Kami na po ang bahala dito, kayo po ay magsimula na at nang hindi kayo abutin ng gabi sa daan, malayo-layo rin po ang bahay ng ate Benilda.
Manang Ason: Ay sige, maraming salamat hija!
Lyka: Sige po, ingat po kayo. Caloy, pahatid muna sa Manang ha, ikaw na ang bahala.
Caloy: Sige, walang problema, babalik nalang ako baka bukas na ng hapon.
Benito: Sige tol, salamat!
No comments:
Post a Comment